ಸೀಮಾಲೇಖ

ಮಣ್ಣು, ನೀರು, ಗಾಳಿ, ಬೆಳಕು, ಗಿಡ-ಮರದಂತಹ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಅಂಶಗಳಿಂದ ಯಾವಾಗಲೂ ಸುತ್ತವರಿದಿರಬೇಕೆಂಬುದು ನಮ್ಮ ಬಯಕೆ. ಹಳ್ಳಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಹಜಲಭ್ಯ. ಪಟ್ಟಣಗಳಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯುತ್ ದೀಪ, ಹವಾನಿಯಂತ್ರತೆ, ನೀರಿನ ಕಾರಂಜಿ, ಮರದ ಪೀಠೋಪಕರಣಗಳು, ಹೀಗೆ ಕೃತಕವಾದರೂ ಸರಿ, ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಸರ್ಗದ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಒಳಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ನಾವು ಕಲಿತಿದ್ದೇವೆ. ಪ್ರಾಕೃತಿಕವಾದುದ್ದೇ ಬೇಕೆಂಬ ಹಟ ಬಹುಶಃ ಒಳಾಂಗಣ ಸಸ್ಯಗಳ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಮುಂಚೂಣಿಗೆ ತಂದಿರಬೇಕು. ಎಷ್ಟೇ ಇಷ್ಟವಾದರೂ ಒಳಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಸಲಹುವುದು ಎಲ್ಲಾ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ಕಷ್ಟ. ಹೂಕುಂಡಗಳನ್ನಿಡಲು ಜಾಗ, ನೀರು-ಬೆಳಕಿನ ಕನಿಷ್ಟ ನಿರ್ವಹಣೆಯಾದರೂ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಸಲುವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಾರಿ ಸಸ್ಯ ಪಾಲನೆಗೆ ಹಿಂದೇಟು ಹಾಕುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ಮತ್ತು ಪರ್ಯಾಯಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ ಹೊಸ ಆಯಾಮ ನೀಡಿ, ಶೂನ್ಯ ಕಾಳಜಿಯಲ್ಲಿ ಹಸಿರನ್ನು ಹೊಂದುವ ಆಲೋಚನೆಯನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವುದು ಹಾವಸೆಗಳ ‘ಮೋಸ್ ಫ್ರೇಮ್’. ಹಾವಸೆಗಳ ಹಾಸು ತೇವವಾದ ಕಾಂಪೌಂಡ್ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಬೆಳೆಯುವ, ಮಳೆಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಮರದ ಮೇಲೆ ಹಬ್ಬುವ ವಿವಿಧ ಜಾತಿಯ ಹಾವಸೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿರುತ್ತೀರಾ. ‘ಪಿನ್ ಕುಷನ್’ ‘ಸ್ಪಾಗ್ನಮ್’ ಮುಂತಾದ ಜಾತಿಯ ಈ ಪಾಚಿಗಳನ್ನು‘ಕೊಕೆಡಾಮಾ’, ‘ಟೆರೇರಿಯಮ್’ಗಳಲ್ಲೂ ಬಳಸಿರುತ್ತೀರಾ. ಯುಟ್ಯೂಬ್ ವೀಡಿಯೋ ನೋಡಿ ಮರದ ಚೂರು, ಕಲ್ಲು...

ಸಾಹಿತಿಯ ಮನೆ ತುಂಬ ಪುಸ್ತಕಗಳು, ಚಿತ್ರಕಾರನ ಮನೆ ತುಂಬ ಕಲಾಕೃತಿಗಳು, ಪ್ರವಾಸಿಗನ ಮನೆ ತುಂಬ ತಿರುಗಾಟದ ಸ್ಮರಣಿಕೆಯ ಸಂಗ್ರಹಗಳು;   ನಮ್ಮ ಮನೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಪ್ರತಿಫಲನ. ನಾವ್ಯಾರು, ನಮ್ಮ ಅಭಿರುಚಿಯೇನು, ನಮ್ಮ ಹವ್ಯಾಸಗಳೇನು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ಮನೆ ಕಂತೆ ಕತೆಯನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುತ್ತದೆ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಾಲೀಕನ ಹಸಿರು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಒಳಾಂಗಣ ಸಸ್ಯಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಒಲವು ಸಾರಿ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಒಳಾಂಗಣ ಸಸ್ಯಗಳ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಎರಡು ತರಹದ ಹವ್ಯಾಸಿ ವರ್ಗಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಹುದು. ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಬಯಸುವ, ಮನೆಯ ಪ್ರತಿ ಕೋಣೆ, ಪ್ರತಿ ಮೂಲೆ, ಶೆಲ್ಫ್ ನಲ್ಲಿ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿ ಹಸುರು ಕಾಡೊಂದನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ‘ಮ್ಯಾಕ್ಸಿಮಲಿಸ್ಟ್’ಗಳ ವರ್ಗ ಒಂದಾದರೆ; ಸರಳತೆ ಬಯಸುವ ಒಂದೆರಡು ಗಿಡದೊಂದಿಗೆ ಅನ್ಯೋನತೆಯಿಂದ ದಿನವೂ ಸಂವಾದಿಸುವ ‘ಮಿನಿಮಲಿಸ್ಟ್’ಗಳ ವರ್ಗವೊಂದು. ಅನಾವಶ್ಯಕವಾಗಿ ನರ್ಸರಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಗಿಡವನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಂದು ಗುಡ್ಢೆ ಹಾಕಿ, ಗೊಂದಲದ ಗೂಡಾಗಿ, ಅವುಗಳ ಕಾಳಜಿಯಲ್ಲಿ ಹೈರಾಣಾಗುವ ಬದಲು ಎರಡೇ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದೆಂಬುದು ಮಿನಿಮಲಿಸ್ಟ್ ಗಳ ವಾದ. ಏಕಮೇವ ಅದ್ವಿತೀಯ ಕಣ್ ಮನ ಮೆಚ್ಚುವಂತಹ ಒಂದೇ ಸಸ್ಯವನ್ನು ಸಲಹುವ ಮಿನಿಮಲಿಸ್ಟ್ ಗಳ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಇಂದು ‘ಸ್ಟೇಟಮೆಂಟ್ ಪ್ಲಾಂಟ್’ಗಳ ಹೊಸ ಅಲೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದೆ. ‘ವಾಹ್!’ ಎನಿಸುವ, ತನ್ನಂತೇ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ ಸೆಳೆ...